Papierowe ogrody: Èze - z feniksem w herbie

wtorek, 30 grudnia 2014

Èze - z feniksem w herbie

Pierwsze odnalezione ślady licznego osadnictwa w rejonie Èze pochodzą sprzed 4 tysięcy lat. Obszar zajmowany był kolejno przez Fenicjan, Rzymian i Saracenów, od 973 roku należał do Prowansji, a w 1388 stał się własnością Sabaudii. Burzliwe dzieje Èze to także najazdy Francuzów i Turków. W 1860 roku wraz z Niceą i znaczną częścią Prowansji przyłączono je do Francji.

Èze, położone na klifie o wysokości 427 m n.p.m., określane jest jako twierdza orłów. Miasteczko otaczało zamek, zbudowany w XII wieku.

Nie został odbudowany po zniszczeniach w XVIII w.

Atrakcją Èze jest Ogród Egzotyczny z kolekcją kaktusów i sukulentów. W 1950 merostwo postanowiło zamienić wierzchołek wzgórza w park, zlecając to Jeanowi Gastaud, twórcy Jardin Exotique w Monaco. Z ogrodu, gdy niebo jest przejrzyste, można dojrzeć z jednej strony Saint-Tropez, a z drugiej Korsykę.

Z daleka widoczny jest Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

( Notre-Dame-de-l'Assomption ), zbudowany w latach 1764-1778 na miejscu dawnego, zrujnowanego kościoła.

Włoski architekt Antonio Spinelli zaprojektował neoklasycystyczny budynek z kolumnami w stylu korynckim, podczas gdy wnętrze reprezentuje styl barokowy. Dzwonnica powstała w XIX wieku, lecz kilkakrotnie niszczyły ją uderzenia piorunów.

Najstarszy budynek Èze to Kaplica Świętego Krzyża z 1306 roku, należąca do Bractwo Świętego Krzyża - Penitents Blancs.

Zabytkowa część miasteczka, Èze-Village, jest dziś skansenem turystycznym, z hotelami, restauracjami, sklepami i niewielką liczbą mieszkańców.

Hotel Château de la Chèvre d'Or i jego tarasowe ogrody również oferują niezwykłe widoki.

Èze-Bord-de-Mer leży 400 metrów niżej, nad samym morzem. Choć zamieszkiwane od czasów starożytnych, odrodziło się w XIX w. jako kurort. Można tu podziwiać wille z Belle Époque.