Saint Paul de Vence

     

Do Saint-Paul-de-Vence pojechaliśmy pewnego wrześniowego wieczoru z przyjaciółmi. Zmierzchało się i zwykle zatłoczone uliczki pustoszały; my także zmierzaliśmy na kolację, ale najpierw spacer ulicami miasta - twierdzy.

 

Saint-Paul powstało w IX wieku. Przez długi czas nad osadą dominował zamek, z którego dziś pozostało niewiele. W 1227 roku Raymond Béranger IV, hrabia Prowansji, nadał osadzie przywileje i prawo do organizowania jarmarków. W 1537 roku w czasie wojny sabaudzkiej decyzją króla Franciszka I zburzono dawne mury i wzniesiono nowe. 

 Ich twórcą był François Mandon de Saint Rémy, który zrealizował je według najnowocześniejszych wówczas rozwiązań architektury militarnej, tj. w narysie bastionowym. Dwa przebicia zostały wykonane dla ruchu pojazdów - jedno w XIX w. w wale północnym, drugie w XX w. w bastionie Św. Michała. W XIX wieku mury zostały odrestaurowane, lecz w 1870 podjęto decyzję o ich wystawieniu na aukcję. Mer wynegocjował z rządem ich odkupienie za kwotę 400 franków, w ten sposób ocalając je przed rozbiórką. 

 Główna ulica miasteczka, Rue Grande, jest dawną drogą rzymską, przy której widać, obok dawnej pralni, Grande Fontaine – fontannę zbudowaną przez Melchiora Martin w 1615 w stylu prowansalskim. Jest ona jednym z najczęściej malowanych i fotografowanych obiektów. 

W XX wieku St-Paul-de-Vence stało się modne dzięki odwiedzającym je malarzom, aktorom i pisarzom, wśród których byli Chagall, Modigliani, Gide, Giono, Montand czy Gombrowicz.

_____________

Fotografie z 9 września 2005