Wieczór, Pietrasanta, Mitoraj

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nie spodziewałam się, że zobaczę tę wystawę. Za krótko trwała, za dużo spraw opóźniało naszą podróż. A jednak udało się!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Miała zostać zamknięta 31 sierpnia, szczęśliwy traf sprawił, że dowiedziałam się o jej przedłużeniu o miesiąc. 

 

 

 

I tak, niemal prosto z drogi, po dwudniowej podróży o zmierzchu 30 września wjechaliśmy do Pietrasanty.

Ekspozycja w kościele była już zamknięta, ale plac katedralny zapierał dech w piersiach.

 

 

Oglądałam go wcześniej na zdjęciach, na webcamie przed rokiem, w dniu Jego pogrzebu.

Nie wiedziałam, że może być tak piękny. Z oliwnym gajem w donicach, z olśniewającymi figurami skąpanymi w świetle wieczoru i latarń.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Szkoda, że nie może taki pozostać...

 

 

Fotografował I., dla mnie nocne zdjęcia to domena magii...

Na odjezdnym pożegnał nas zamyślony młodzieniec, strzegący ratusza.

Więcej o Igorze Mitoraju:
Nieśmiertelne
Zranione piękno
Milczenie